Çağlar Simsoy

Vahşileşen şairsin Konuşmayı unutup Satırlarda anlatan Kan kardeşiyiz senle Benden başkasına yok Biliyorsun ki faydan Kelimeler oyuncak Çırakken kalfa olup Pişirildiğimiz an Benim yüzüm yüzündür Benim sesimse sesin Ellerim ise belan Rahat durmam bilirsin Hemen oyun oynarım Cüppe bulduğum zaman Usluluğuma bakma Ahlaksız değil isem Olanaksızlığımdan

Korusun dedim kulaklıklar Başka bir odanın insan zekasına hakaret televizyon gürültüsünden Başıma gelene bak Beklemediğim şarkıdan vuruldum.

Hişşt, çocuklar Hadi bakalım Kesin gürültüyü Gidin başka yerde Yaşayın aşkınızı

Gülüyorlar bana, içimden güldüklerim Neye güldüğümüzü Ne onlar biliyor ne de ben (... sana inandım, sana güvendim ...) Bir oyundur gidiyor Giren çıkan belli değil Hiç abartısı yok Pireler berber, develer tellal (... beni, ailemi, milletimi, devletimi ve bütün inananları ...) Kahramanlar öyle aciz Duymak yakıyor kulakları Soluklaşan hakikati (... ve yardımını esirgeme ...) Ne düşünürlerse düşünsünler Umursadığım olmadı ki ( Her türlü güçlüğe karşı dayanma gücü..)