Çağlar Simsoy

Bir kitap, İnandığımda uzaklaşan İnanmadığımda yakınlaşan Sadece bir kitap Kanla yazılan Bir ölü, Bağdaş kurmuş Kucağında kitap Başı göğsünde Gözleri kitapta O an mahşer olsa Başını kaldıracak Okuduğu son cümleyi Tekrarlayacak Kitap, Neresinden başlansa Bitimsiz Hayat, Sonlardan oluşmakta Eklendikçe birbirine Bütünden bir parça Ceset, Kitabın ortalarında Kalp artık Kırılmaktan aciz Sessiz Hayat, Kitap, Kan, Ceset...

tek kişilik yatağım sarılmadan uyumak bitmek bilmez kâbus peşinden koşup da yetişemediğim tren gibi tenim dokunmadan başka tenlere yaşlanmakta vucudumu ölüme benzer çaresizlik sarmakta sesleniyorum içeriden cevap veriyorum mutfaktan kendi koynuma giriyorum gövdesine çivi batırılmış solucan gibi kıvrılıyorum acı değil her günüm benle olmayı seviyorum bir ileri bir geri adımladığım evimde kendime takılıp düşüyorum yardım eden bir el yine bana ait bedenimi kucaklayıp uykuya yatırıyorum

uyandıkça uyandım nereye kadar anlamak yok, anlatmak bilinecek ne var ah benim aciz dilim an gelir elim yetişemez düşündüklerime bazen de işsiz gezer