Ne çocukça işler isim dediğin nedir kullanır atarım yenisini açarım vay benim ismim vay benim ben diye zırlamak niye benim diye yırtınacaktın niye günlerce çene çaldın adını ak çiçeklere yazan çıkar mı yine değerli olanı anlamayan en büyük nankör sensin sesinin yankısı diner kafalardan silinir sözler rutubetli sığınağında kokuşur yalnızlaşarak çürür bitersin