ah yalan dünya
ah zalim dünya
yanaklarından kan damlayan
çocuğum dünya.
çağırıyor
al beni dercesine
gözlerime
ta içime bakıyor
yaz güneşi gibi
cayır cayır
yakıyor
ah ah
şu gurur denen nesne
diyemedim, diyemedim
söyleyemedim
eriyordum
toprağa karışıyordum
çiçek açıyordum
mağrursam da
içim paramparça
derimde bir çizik olsa
dağılacağım
havaya karışacak
zehir olacak kederim
ah ah
şu gurur denen nesne
diyemedim, diyemedim
söyleyemedim
eriyordum
toprağa karışıyordum
çiçek açıyordum
boş ver
geçti gitti
geçtim, gittim...
.
