Ana içeriğe atla

Sosyolojik Şiir

İnsana lanetmiş gibi bakmayın
Bu dünyaya suçlu düşmüşmüş
Yakarmış, yıkarmış, acımasızmış

Dünya bizden çok önce de vardı
Üstüne gökdelenler dikilmeden önce
Alev kusar, bazen de zangırdardı
Bir yanı kavrulurken bir yanı donardı
Bizsizken de huzursuz bir ihtiyardı

Bırakın boş yere böbürlenip durmayı
Gaia’nın beyin özürlü çocuklarısınız
Ne zarar verebilecek kadar güçlü
Ne yanacak kadar günahkârsınız