Baksana gözümün bebeği
Aşk dediğimde adı beyan
Görüyor musun sözlerimde
Deliyi, şiddeti ve öfkeyi
Seninle dilim uzadı
Dört duvarda bileğim kesik
Anda akan kanla yazdım
O yüzden kalemim saldırgan
Sen ki beni en çok tanıyan
Her baktığında değişen ben
Kim görmüş kanatlarımı
Omuzlarımda yükselen
Aklım uçuyor sana doğru
İçimde bunaltıcı yaz sıcağı
Sözcüklerim tükendiğinde
Yine yolculuklara devam
Galiba kimse görmüyor
Dönemeyeceğimi bir gün
Dönemeyeceğim sana
Tüm gücünle bana koşsan
Eflatun Solmaz - Bohem
yanlış anlıyorum diye bağıran salak bir bakış deler içimi hangi işe el atsam çıraklıktan ustalığa bir yalnızlık ki açlık sınırında yazmak ...
-
Sümbülzade Vehbi, 18.yüzyılda yaşamış bir şahsiyet. Tevatür odur ki bir gün padişahın huzuruna çağırılır. Hiç işi gücü olmayan, durduk yere ...
-
Rapunzel dendiği zaman gözümüzün önüne, upuzun saçlarını kuleden aşağıya sarkıtmış bir genç bir kız imgesi gelir. Ben de bu yazımda o saçla... -
Browne, 1632 Ocağı'nda Felemenk'te ikamet ettiği ve insan bedeninin sırları konusuna her zamankinden daha fazla yoğunlaştığı bir dö...