— Yine mi küstün? Gel iki dakika, sensiz yazamıyorum… Yok, devamını getiremiyorum. Hep aynı yerde takılıp kalıyorum.
— Kendinden çık.
— Anlamadım.
— Kendinden çık diyorum. Başka türlü yazamazsın.
— Kendimden nasıl çıkacağım? İlham perim bile bana benziyor.
— Benziyorum ama farklıyım. Şu haline bak! Saç sakal birbirine karışmış. Giyimin dökülüyor.
— Ne yapayım, sen gelesin diye smokin mi giyeyim?
— Mesele ben değilim kardeşim. Biraz düzenli ol, tertipli ol.
— Ya ben seni ilham ver diye çağırdım, akıl ver diye değil.
— Verdiğimle yetineceksin. Benimle birkaç kelime konuşmak için yıllardır yalvaran bir sürü insan var. Git dersen giderim, hiç dert değil.
— Tamam tamam. Kendimden çıkıyorum, sonra?
— Sonra gözlerini kapat.
— Kapattım.
— Gözünün önüne gelen ilk görüntüyü söyle.
— …
— Eee?
— Görüntü gelmiyor. Alıcıda sorun olmasın?
— Ya sen adam olmazsın. Senin başına zebani dikmeli.
— Of ya! Yazma isteğim büsbütün kaçtı.
— Tamam canım, sen dinlen orada. Ben yazar sana veririm.
— Sahi mi?
— Madem bir boka yaramayacak, niye tutuyorsun o kalemi elinde?
— İlham gelir dedim belki. Geldi gelmesine ama sadece kafa şişiriyor.
— İyi. Bundan sonrası sana kalmış. Ben gidiyorum.
— Tamam, güle güle. Be başımın çaresine bakarım. Bi’ daha geldiğinde kafan benimkinden dolu olsun da faydan dokunsun.
— Nankör.
— Öööf, öf.
— Çık dışarı biraz hava al.
— Bak ya! Hâlâ akıl veriyor.
— Şu sakallarını da kes.
— …
— Kendinden çık.
— Anlamadım.
— Kendinden çık diyorum. Başka türlü yazamazsın.
— Kendimden nasıl çıkacağım? İlham perim bile bana benziyor.
— Benziyorum ama farklıyım. Şu haline bak! Saç sakal birbirine karışmış. Giyimin dökülüyor.
— Ne yapayım, sen gelesin diye smokin mi giyeyim?
— Mesele ben değilim kardeşim. Biraz düzenli ol, tertipli ol.
— Ya ben seni ilham ver diye çağırdım, akıl ver diye değil.
— Verdiğimle yetineceksin. Benimle birkaç kelime konuşmak için yıllardır yalvaran bir sürü insan var. Git dersen giderim, hiç dert değil.
— Tamam tamam. Kendimden çıkıyorum, sonra?
— Sonra gözlerini kapat.
— Kapattım.
— Gözünün önüne gelen ilk görüntüyü söyle.
— …
— Eee?
— Görüntü gelmiyor. Alıcıda sorun olmasın?
— Ya sen adam olmazsın. Senin başına zebani dikmeli.
— Of ya! Yazma isteğim büsbütün kaçtı.
— Tamam canım, sen dinlen orada. Ben yazar sana veririm.
— Sahi mi?
— Madem bir boka yaramayacak, niye tutuyorsun o kalemi elinde?
— İlham gelir dedim belki. Geldi gelmesine ama sadece kafa şişiriyor.
— İyi. Bundan sonrası sana kalmış. Ben gidiyorum.
— Tamam, güle güle. Be başımın çaresine bakarım. Bi’ daha geldiğinde kafan benimkinden dolu olsun da faydan dokunsun.
— Nankör.
— Öööf, öf.
— Çık dışarı biraz hava al.
— Bak ya! Hâlâ akıl veriyor.
— Şu sakallarını da kes.
— …