Ana içeriğe atla

Kelimeler de Toprağa Karışır

Yaşamamışım diye verdi nefesini
Ne huzurlu bir teşekkür çıktı ağzından
Ne gördü son anda mutlu bir film şeridi
Şimdisi kendini de içermeyen zindan
Neler yapacaktı olsa az daha vakti

Kafasında kıvrım kıvrım binlerce fani
Sanki kendisi değil de onlar var olmuş
Çaresizce sesleniyormuş “görün beni”
Düşünce tutunsun diye pençeler yokmuş
Bir anlık yanılsamaymış olan biteni

Kıskançça sakladıkları kime kalacak
Yanında götüreceği tek çöp olsun yok
Sofrasında yemek diye bir avuç toprak
Kalkıp da silkelenmeye gücü dahi yok
Girdiği derin çukurdan nasıl çıkacak